Zdziwiłby się pewnie Stanisław Kazuro, kompozytor, dyrygent i pedagog, że 50 lat po śmierci patronuje… paralotniarzom i miłośnikom rowerowego freestyle i downhillu i maratonów Legia MTB.

Jego imieniem nazywana jest bowiem jedna z trzech ursynowskich gór. Wzniesienie oficjalnej nazwy chyba jeszcze nie ma, ale wiele nieoficjalnych tak: Kazurówka, Kazurka, Górka Kazurka lub nawet Kazoorka… poważniej: Góra Kazury, ale też  Wzgórze Trzech Szczytów, Góra Trzech Kopców ewentualnie Góra Latawcowa. Te ostatnie nazwy tłumaczą się same przez się, kompozytor zaplątał się trochę przez przypadek. Jest patronem jednej z ulic u podnóża kopy, na skraju ursynowskiego miasta.

Kazurówka ma 134 metry n.p.m. Jej względna wysokość to dwadzieścia i kilka metrów. Powstała podczas górotworu ursunowsko-natolińskiego w latach 80. ubiegłego wieku. Tak jak z budowy starego Ursynowa w latach 70. wywożono ziemię usypując Kopę Cwila,  tak budując w kolejnej dekadzie Natolin, usypano Kazurkę. Dorzucono też trochę ziemi z  tunelu metra. I trochę gruzu z wielkiej płyty.

W odróżnieniu od ucywilizowanej Kopy Cwila, Kazurka jest górą dziką. W dalekich planach ma tu  powstać park „Wyżyny”, a jedna z agencji nieruchomości sprzedaje nawet mieszkania z widokiem na „tereny zielone Kzurówki”. Ale to pieśń przyszłości, na razie to  kupa ziemi porośnięta  trawą, w trawie wydeptane są ścieżki i zjazdy. Z góry roztacza się ładny widok na zieloność lasu Kabackiego, widać stąd maszt w Raszynie i lądujące na Okęciu samoloty, wieże dwu natolińskich kościołów, Pałac Kultury i bloki przy ulicy… Stanisława Kazury.

Warto wiedzieć, że Stanisław Kazuro (1882-1961) –  kompozytor, dyrygent i pedagog, Studiował w Instytucie Muzycznym Warszawskim, potem w Rzymie i Paryżu. W 1914 zorganizował Warszawską Operę Ludową. Współzałożyciel Stowarzyszenia Kompozytorów Polskich. W 1945 reaktywował w Warszawie Państwowe Konserwatorium Muzyczne (od 1946 PWSM), gdzie był profesorem, zaś w latach 1951-57 rektorem. Laureat nagrody m.st. Warszawy.
Do zobaczenia 7 maja.